Eén van de lastigste dingen bij het hebben van drie kinderen vind ik het verdelen van de aandacht. Toen ze kleiner waren ging het om meespelen en spelletjes doen. Nu ze wat ouder worden vind ik het steeds belangrijker ook op z'n tijd één op één aandacht voor de kinderen te hebben. Vooral omdat nummer drie een nakomelingetje is, is het niet altijd handig om bijvoorbeeld bepaalde dingen met z'n allen te bespreken of om bepaalde uitjes met z'n vijven te doen. Er is dan altijd wel iemand die het niet leuk vind. Maar dit blog gaat over andere aandacht.
De kinderen worden ouder en gaan steeds meer hun eigen weg. En wij gaan ze steeds meer loslaten, dit hoort er allemaal bij. De aandacht die wij ze geven wordt minder en vinden ze bij vrienden en vriendinnen. Maar een stukje aandacht en zorg blijft. En ik denk dat dit ook altijd zo zal blijven.
Momenteel zijn we in de weer met de school van de jongste. En met nog acht weken school te gaan zijn we daar best druk mee. Dit geeft een hoop stress, maar ook je aandacht wordt momenteel niet zo goed meer verdeeld. En van de week werden we daar even hard met onze neus op de feiten gedrukt. Er deed zich een ander probleem voor wat niet ons niet verteld was omdat wij zo druk waren met de problemen van nummer drie. Dat doet met recht zeer en het eerste wat je denkt:"Had ik dit moeten zien?" of "Is er iemand niet duidelijk geweest?"
Ik voelde me schuldig en strijdlustig tegelijk en we hebben de problemen gelukkig snel aan kunnen pakken. En meteen weer eens even duidelijk gemaakt dat hoe druk we ook zijn, of hoeveel aandacht een ander ook vraagt, JIJ ook belangrijk bent en dat we je alleen kunnen helpen als je aangeeft wat er is.
Voor ons even een flinke wake-up-call om weer even goed alle kids in de gaten te houden en aandacht te geven. En om even gezellig wat aandacht te geven aan drie kids tegelijk en wat stress kwijt te raken gaan we zondag met z'n allen lekker los op een schilderdoek!!!
