Wat een eyeopener

Ik ben absoluut geen lezer. Maar toen ik dit boek zag dacht ik die moet ik hebben!
Maar ja 250 pagina's voor een niet-lezer is een hele klus. Maar ik hoop dat ik dat het me lukt dit boek, het liefst zo snel mogelijk, uit te lezen.
Ik heb geregeld botsingen met mijn temperamentvolle maar o zo prikkelgevoelige draakje. Ik ben zelf een overenthousiaste moeder die lekker impulsief te werk kan gaan. En steeds maak ik weer dezelfde fout. Dan wil ik graag iets laten zien terwijl meneer druk is, stel twee of soms drie vragen tegelijk en zet een muziekje aan terwijl hij zich net aan het concentreren is. Dit leidt geregeld tot boze reacties of explosies vanuit zijn kant.
Nu ik dit boek aan het lezen ben wordt ik behoorlijk met mijn neus op de feiten gedrukt en leer ik dat mijn acties niet echt slim zijn. Natuurlijk wist ik dit al maar dit gaat zo in tegen mijn eigen gevoel dat ik geregeld weer terugval in mijn enthousiaste gedrag. Vanaf nu ga ik proberen nog maar één ding tegelijk te doen, geef informatie die past bij het moment en focus mij op echt contact met mijn draakje. Dit zal mij echt niet in één keer lukken en ik zal nog vaak op mijn tong moeten bijten, want voor mij voelt het zo onnatuurlijk dat je niet meerdere dingen tegelijk kan processen. Ik hoop dat mijn draakje nog even geduld met mij heeft tot ik het boek uit heb en hem meer en meer doorkrijg, begrijp en ermee weet om te gaan.
Daarna hoop ik dat mijn draakje rustiger en blijer zal worden. Ik weet dat mijn gemoedstoestand van invloed is op het gedrag van mijn draakje. Maar dat mijn "Ikje" ons zo tegenwerkt is behoorlijk confronterend en frustrerend.
Tevens wil ik ervoor gaan zorgen dat iedereen die dichtbij hem is weet wat fijn voor hem is zodat zijn leventje een stuk leuker en makkelijker wordt!!!

Omdat ik geen lezer ben zou het fijn zijn als ik dit boek in gesproken vorm had, dan was ik er sneller doorheen en zou het hier wellicht sneller beter gaan. Helaas is dit niet zo dus zal het nog wel even duren voor ik klaar ben. Maar ik doe mijn best...Dus lief, temperamentvol draakje heb geduld met me!

It started with a kiss...25 years ago...

Al drie maanden was ik verliefd. Eerst op een foto en later echt op jou. Je hoort weleens dat liefde op het eerste gezicht niet bestaat. Nou ik kan je vertellen dat dat wel degelijk bestaat. Ik heb drie maanden achter je aan gelopen, je de grootste valentijnskaart gestuurd die ik kon vinden en uiteindelijk op 6 maart 1992 kuste jij mij voor het eerst...

En vanaf dat moment begon ons nieuwe leventje. We waren nog erg jong en niet iedereen stond meteen achter onze relatie. Mijn moeder moest erg wennen aan jou. Je was voor haar op het eerste gezicht niet echt de ideale schoonzoon. Je droeg een oorbel, reed op een brommer en rookte. Nou niet echt dingen waar ik mee thuis mocht komen, maar ja ze accepteerde het en ging ervan uit dat die kalverliefde van ons niet lang zou duren. Tevens vond zij dat ik eerst een diploma moest halen en die jongens maar eens uit mijn hoofd zetten! Wat?!? Uit mijn hoofd zetten? Echt niet! Ik was verliefd en liet dit niet zomaar lopen!
We begonnen met een periode van dansfeesten, uitgaan in de Kleine Geer en briefjes sturen via jouw zusje. Van hele liefdesbrieven tot korte notities, jouw zusje was onze postbode en zorgde ervoor dat onze liefdesverklaringen aan elkaar veilig bezorgd werden. Aangezien jij al iets ouder was ging jij vaak stappen met vrienden. Dus was het eerst met mij afspreken waarna je met vrienden op pad ging. Ik heb vaak op je moeten wachten en een hoop geduld moeten hebben. Nu denk ik weleens: Dat ik dat allemaal heb gedaan.....
Na mijn middelbare school wilde ik eigenlijk als au pair naar Amerika. Mijn moeder zei toen heel wijs:"Nat als je nu weggaat ben je hem kwijt na een jaar." Ik ben dus gebleven en heb gekozen voor een vervolgopleiding en voor hem. Mijn moeder had je ondertussen beter leren kennen en jullie waren echte maatjes. En ik kan nu zeggen dat ze maar wat blij met je was.


De jaren verstreken en wij kregen een huisje aangeboden bij het winkelcentrum. Verhuizen terwijl de laatste Elfstedentocht op tv was is heel bijzonder en zal ik ook nooit vergeten. Maar het was ook eng. Het was namelijk overal spekglad, en verhuizen wordt dan best een uitdaging. We namen een hondje en vermaakten ons prima met z'n tweeën. Onze liefde werd sterker en het besluit werd genomen om te gaan trouwen. Er waren in die tijd genoeg mensen die het allemaal te snel vonden gaan bij ons, maar daar trokken wij ons niets van aan. En als ik achteraf terugkijk is het helemaal niet zo snel gegaan. We waren gewoon jong. Maar we hebben wel voor alles de tijd genomen. Als het goed zit dan zit het gewoon goed was ons motto. We verhuisden naar een ééngezinswoning en wilden heel graag kindjes. Binnen een paar jaar tijd waren we de trotse ouders van twee kinderen. Een jongen en een meisje, een koningswens zei men. Maar daar waren wij het nog niet helemaal mee eens. We verhuisden nogmaals naar onze huidige woning en mochten hier voor de derde maal ouders worden van een zoon.

We zijn nu 25 jaar verder
25 jaar lief en leed met elkaar gedeeld
25 jaar geven en nemen
25 jaar met hoogte en dieptepunten
25 jaar van kleine en grote problemen
25 jaar met hele mooie en helaas minder mooie herinneringen
25 jaar met opkomen en klaarstaan voor elkaar
25 jaar veel stappen vooruit en soms ook wat achteruit gemaakt
25 jaar lepeltje lepeltje in één bed
25 jaar lang genieten van de blikken in je ogen
25 jaar ergenis aan kleine dingen
25 jaar samen met mijn maatje
25 jaar iemand om van te houden

Maar helaas, zoals in iedere relatie, is het bij ons ook niet altijd rozengeur en maneschijn en kunnen we flink vlammen. Er zijn mensen die vroeger al zeiden: "Die twee blijven niet voor altijd bij elkaar, die hebben zo vaak woorden." Wij hebben geen woorden maar discussies. Wij komen graag allebei voor onze mening op en geven het duidelijk aan als we het niet met elkaar eens zijn. Maar ondanks dat het af en toe best kan vlammen hier zijn we nog steeds bij elkaar.

Vandaag 25 jaar geleden kreeg ik mijn eerste kus van jou en stond ik letterlijk in vuur en vlam! En dat vlammetje is nog niet gedoofd dus gaan we nog maar lekker een paar jaar door schatje. Op naar 25 jaar huwelijk dan maar!!!