maandag 29 oktober 2018

Ons draakje een uniek mannetje

Daar zaten we weer, op een krukje, tegenover de juf.

Voor de vakantie kwam er een mail binnen dat de juf met ons wilde praten. Ik kreeg meteen de kriebels. Het is niet de eerste keer dat wij op school moeten komen opdraven. En vast ook niet de laatste keer. Waar zou het nu weer over gaan? De juf kon mij nog vertellen dat zijn gedrag en houding waren veranderd en daar wilde ze ons over spreken. Dit is al zes jaar lang hetzelfde liedje. De eerste weken gaat het goed en als meneer gewend is dan gaat hij uitproberen. Al jaren proberen we erachter te komen hoe onze zoon in elkaar zit en wat het beste voor hem werkt. Ook proberen we dit al heel lang op school over te brengen maar dat lijkt maar niet te lukken. Gesprekken met leerkrachten, Ib-ers en de directrice, plannen worden gemaakt en handvatten worden in gebruik genomen. En toch zit ik dan tijdens ons gesprek weer met open mond te luisteren als ik van de juf begrijp dat er helemaal geen plan of handvatten bij haar bekend zijn. Moedeloos wordt ik hiervan. Ieder jaar moet je weer voor je kind opkomen. Ieder jaar voel je je als ouder weer aangesproken. Krijg je het gevoel alsof je het niet goed doet. Daarom heb ik nu, voornamelijk voor mezelf, een lijstje gemaakt met de eigenschappen van ons draakje. Dan weet ik weer waar ik het voor doe. Voor ons draakje, ons unieke mannetje!!