woensdag 2 januari 2019

2018 in black and white

Al jaren heb ik het plan om een fotoproject te gaan doen. Fotograferen is een hobby van me en het leek me zo leuk om een keer een project te gaan doen waar ik later op terug kon kijken. Dat zou ik dan gewoon geflikt hebben. De afgelopen jaren waarin ik een dergelijk project opstartte merkte ik al snel dat ik door drukte of inspiratie al snel stopte met het project. Licht gefrustreerd stopte ik en baalde ik dan dat het weer niet gelukt was. Het zou me toch een keer moeten lukken.

En zo ben ik op 1 januari 2018 opnieuw gestart met een fotoproject. Mijn doel was om iedere dag een foto te maken van iets wat me die dag bezig hield. Zo zou je dus een jaar mijn leven in beeld krijgen. En ik wilde dan alle foto's ook nog in zwart wit omdat ik dat persoonlijk heel erg mooi vind. Dus zo gezegd zo gedaan. Als ik nu kijk naar de eerste foto's van het jaar zie ik dat ik nog een beetje zoekende was met wat ik wilde en dat niet alle foto's heel sterk zijn. Halverwege het jaar dacht ik wel eens waarom heb ik toch bepaalde foto's gebruikt als dagfoto. Maar nu denk ik dat het wel leuk is om die groei in de loop van het jaar te zien.
Het afgelopen jaar maakte ik dus iedere dag een foto van wat mij bezig hield. Dit kan met mijn gezin of werk te maken hebben, maar ook de vele wandelingen door de natuur zorgde voor veel mooie plaatjes. Daarbij kun je ook heel goed zien in welk seizoen we dan zitten. Dit laatste maakte het ook weleens lastig. Want hoe prachtig is de natuur in de herfst. De intense kleuren kon ik wel vastleggen maar zag je vaak niet terug als ik de foto omzette in zwart wit. Dus daar moest ik nogal eens zoeken naar een creatieve oplossing. En soms kon ik een prachtige foto helemaal niet gebruiken.
Daarnaast was het ook nog weleens lastig weer wat nieuws te verzinnen. De leukste foto's op mijn werk had ik in het begin van het jaar al genomen, dus het werd steeds moeilijker om daar nog iets te vinden wat ik kon fotograferen. En op mijn werk kan ik natuurlijk ook niet alles op de foto zetten, dus was het echt zoeken naar het juiste plaatje. En die hete dagen van afgelopen zomer waren ook wat lastiger. Je kunt niet tien foto's van de Lek nemen. Maar dat was ook wel een uitdaging.
Niet alle foto's zullen voor een ander herkenbaar zijn, maar voor mij is het een deel van mijn leven en een herinnering van het afgelopen jaar. Ik heb het zo leuk gevonden om dit te doen dat ik het zeker nog een keer ga doen. Maar dan iets met de natuur en die prachtige kleuren!

Ik wilde graag een fotoboek maken hiervan. Het leek me zo leuk dit als naslagwerk te hebben. Maar dit werd te groot en te kostbaar. Ook andere opties waren niet precies wat ik wilde. En na veel omwegen hebben we ervoor moeten kiezen om het op deze manier te showen aan jullie. Maar als je de foto's nog een keer in het groot wilt zien kun je altijd langskomen om te kijken.

Dave bedankt voor je hulp bij het maken van het einddocument. Dit zorgde voor een hoop stress bij mij de laatste dagen.