Ik heb twee zussen. Monique is drie jaar ouder en Samantha zeven jaar jonger. Vroeger was er nog niet echt een eenheid. We hadden alledrie andere interesses en ook onze leeftijden verschilden teveel. Toen Mo en ik uit huis gingen werd Sam thuis heerlijk verwend door mijn ouders. Monique was druk met haar leven in Schalwijk en haar onregelmatige baan. Sam was toen een tiener en kwam op visite bij haar grote zus, klokte een cola weg en binnen een kwartier was ze altijd weer verdwenen. Pas later toen iedereen gesetteld was en we allemaal om beurten kinderen kregen werd onze band steeds sterker. We belden elkaar voor adviezen, facetimden met z'n drieën gewoon om even te lachen of we zochten elkaar op om even te ontsnappen aan man en kinderen. Het moment dat we met z'n drieën tegelijk zwanger waren was echt super bijzonder. Helaas liep deze zwangerschap alleen voor Samantha goed af. Maar ook toen zochten we elkaar op, gaven we steun en hielpen we elkaar.
Toen onze moeder ziek werd hebben we zo intens met elkaar geleefd en gezorgd. En ook na het overlijden van ma, de verhuizing van pa en het leeghalen van het huis heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht.
We hebben zoveel met elkaar gedeeld. Feestjes, gekke momenten, heel veel lief en helaas ook wat leed. We zijn er altijd voor elkaar. En gelukkig hebben deze leuke zussen ook gezellige mannen gekozen en kregen ze te gekke neefjes en nichtjes. Ook daar ben ik erg blij mee. We genieten altijd met elkaar en delen momenten met elkaar die voor ons bijzonder zijn. Op nummer één natuurlijk de Tour de Schalkwijk, waar we al vele jaren met z'n allen een week neefjes en nichtje aanmoedigen, gezamelijke vakanties, zussendag, het behalen van diploma's en de gala's van de kinderen, kerst, oud & nieuw, verjaardagen en het meest bijzondere wat ik ooit met mijn zussen en mijn vader heb gedaan was onze minivakantie naar Barcelona. Wat een topdagen heb ik daar gehad. En we zeggen nog steeds, wat er in Barcelona gebeurd is blijft in Barcelona. En dat is maar goed ook!
En beide zussen hebben allebei hun talenten. Zo bel ik Sam altijd voor overleg als ik even in de knoop zit en als ik vragen heb over iets creatiefs. En Monique als ik iets van mijn vader wil. Ik ben veel te direct voor hem en Mo kan hem vaak anders benaderen waardoor we toch voor elkaar krijgen wat we willen. Ook kan ik Monique altijd bellen voor advies over de kinderen.
Het is zo fijn zulke zussen te hebben. Ik zeg ook weleens mijn zussen zijn mijn vriendinnen, en dat is ook echt zo!!!
