woensdag 26 september 2018

Al ruim over de helft!

Op 1 januari jl. ben ik begonnen met een fotoproject. Het leek mij heel leuk om mijn dagelijks leven een jaar lang vast te leggen. In zwart wit omdat ik dat heel mooi vind. Na heel veel pogingen zoiets op te starten lijkt het eindelijk een keer te gaan lukken! we zitten nu op dag 269 en nog steeds maak ik iedere dag een foto. Om jullie weer een klein kijkje te geven in wat ik dan zoal fotografeer zal ik wat foto's in dit blog met jullie delen. Ik deel natuurlijk niet alles want dan kan ik jullie straks niets meer laten zien.

Wat mij verrast tijdens het nemen van de foto's is dat ik toch steeds weer probeer een nieuw onderwerp te kiezen. Alhoewel dat, naarmate het jaar vordert, wel lastiger wordt. Heb toch een redelijk saai of standaard leven, waar week in week uit toch veel hetzelfde gebeurd. En wat leuk is om te zien zijn de seizoenen door het jaar heen. Zo begon ik met ijs en kou. Zag je langzaamaan de lente komen op de foto's. Daarna kwam de zomer, de blote lijven, de zon en het water. En nu zie je ook de herfst weer zijn intrede maken. Natuurlijk weet ik dat het zo werkt, maar het is grappig te zien dat ik dit ook zo vastgelegd heb.

Veel kijkplezier!

dinsdag 4 september 2018

En dan ben je opeens moeder van een 18 jarige.....een volwassen zoon?!?!?!?!?

Jeetje achttien jaar alweer. Wel een leuk moment om terug te blikken, maar ja waar begin je dan? Nou, gewoon bij het begin.

Jij werd 18 jaar geleden geboren in Nieuwegein na een heftige en lange bevalling. Ons eerste kleine ventje. Als ik nu naar de foto's kijk van jouw geboorte zie ik hoe trots wij toen waren. Maar vooral ook hoe jong wij waren. Wij begonnen als "broekies" aan een heel nieuw avontuur als ouders. Gelukkig maakte jij het ons niet heel moeilijk. Je was een makkelijke baby die snel doorsliep. En deed eigenlijk alles volgens het boekje.
Als peuter werd je een onderzoekend mannetje dat ook af en toe een flinke, voor ons onbegrijpende, driftbui kon hebben. Gelukkig heeft dat niet lang geduurd en kon je snel uitleggen wat er speelde. Jij wilde meer dan wat je kon en werd aangeboden. Op school ging jij los. Leren vond je leuk en je ging heel snel. Je leerde jezelf van alles aan. Van het alfabet tot zelfstandig lezen. En zo gebeurde het dat je Avi uit was in groep 3. Je maakte werkstukken over vlaggen, landen en Parijs. Helaas werd de basisschool niet precies zoals we voor ogen hadden voor jou. Zij begrepen jou niet echt en jij wist niet goed hoe je je aan moest passen aan wat mensen van jouw verachtte. Maar je hebt je er goed doorheen geslagen en kon daarna in je eentje richting het Cals om te gaan doen wat je wilde. Op het Cals zat jij beter op je plek en haalde je je Havo diploma. Ook hiervoor heb je weinig hoeven. Je vertelde na je diploma uitreiking dat je nog nooit geleerd had voor je examens. Nou lekker dan...Vol zelfvertrouwen begon jij vorig jaar aan de HBO-ict. Dat was hetgeen jij wilde gaan doen. Althans, dat dacht je. Het bleek tegen te vallen en jij besloot te stoppen met de opleiding. Op dat moment was ik het niet direct eens met jouw keuze. Maar aan de andere kant, je was nog zo jong, het zou heus wel goed komen. En dat kwam het. Je hebt ruim een half jaar keihard gewerkt en bent gaan uitzoeken wat je nou precies wilde met jouw leven. Uiteindelijk heb je gekozen voor de HBO integrale veiligheidskunde. En ik denk dat dit helemaal de juiste keuze is voor jou die weloverwogen is genomen.

En nu ben je dan 18. Eindelijk volwassen. Momenteel zit je midden in je introductieweek van je nieuwe opleiding en bent dus niet thuis op je 18e verjaardag. Best raar eigenlijk. Maar toch wil ik je laten weten dat ik supertrots op je ben. En ondanks dat wij elkaar niet altijd helemaal begrijpen ik wel van je hou.
Hoe jij je vrienden hebt gevonden bij de scouting. Hoe jij daar de Welpen begeleid. Daar zou iedere ouder trots op zijn. Je houdt van reizen en hebt, vaak alleen, ook al de nodige reisjes gemaakt. En wat was ik blij dat je de afgelopen zomervakantie toch nog langs wilde komen. Toch nog één keer "compleet" op vakantie. Je kwam zelf met het vliegtuig en de trein naar Tsjechië...een prachtige reis als ik jou mag geloven. Daarnaast is het jouw droom om een wereldreis te maken...of in ieder geval een reis te maken richting Japan. En ik hoop van harte dat dit jou gaat lukken.

Voor je 18e verjaardag wilden wij je graag een cadeau geven. Een cadeau namens het gezin. Iets blijvends en iets waarvan je later zult zeggen dat je dat voor je achttiende verjaardag hebt gekregen. De ideeën van ons vond je niets. Wat moest jij nou met een ring of mooi horloge? Dat zou alleen maar in een kastje op je kamer belanden. Oké....maar wat dan? Na een paar dagen kwam jijzelf met een idee. Je wilde graag een Leatherman. Een wat vroeg ik? Na wat uitleg bleek het een multitool te zijn. Iets wat hij heel graag wilde hebben! Ik moest even aan het idee wennen, want het is iets heel anders dan wat ik in mijn hoofd had. Maar het gaat erom wat jij wil. Dus zijn wij op zoek gegaan naar een mooie Leatherman en heb ik mij goed laten inlichten over alles. Mijn plan was om een mooie tekst in of op een sieraad te laten zetten. Het zou dus leuk zijn als dat ook bij de Leatherman zou kunnen. De tekst die ik in mijn hoofd had was helaas te groot. En ook niet alle tekst is gepast als jij in de jungle je multitool pakt om een hut te bouwen.

Dus volwassen zoon, waar jij ook heen gaat, waar je ook bent weet dat je altijd welkom bent bij ons. Welkom thuis. Vandaar dat er op jouw Leatherman de coördinaten staan van THUIS....wees altijd welkom lieverd!!!