zondag 25 juni 2017

Onbeschrijfelijk

Onbeschrijfelijk was de benefietshow waar wij vanmiddag bij mochten zijn...
En toch ga ik proberen het gevoel te delen.

Vandaag was de benefietshow ten goede van het WKZ en ter nagedachtenis aan die grote held. En wat een geweldige show was dat zeg. Ik wist natuurlijk van tevoren al dat het een show werd om nooit te vergeten, maar dit had ik echt niet verwacht. Alle sprekers, dansers, zangers en aanwezigen hadden maar één doel. En dat was voelbaar. Alles wat gedaan werd was voor die ene grote held. De Dancing Queens die ik heb ontmoet op Terschelling en bij mij al een diepe indruk achterlieten waren geweldig. Zij dansten de sterren van de hemel en mogen zeker trots op zichzelf zijn. Zoveel dansen in één show neerzetten en dat allemaal doen voor dat ene mannetje, jullie grootste (en enige) fan die er voor het eerst niet meer bij was. Wat hebben jullie alles mooi in elkaar gezet en mooi vertoont. En ik weet dat jullie naast het vele oefenen ook superveel voor jullie choreograaf hebben gedaan. Wat een bijzondere club meiden zijn jullie!!!

De Rebels...wat een kanjers zijn dat! Hun wedstrijd afzeggen om hier te mogen dansen. Hoe bijzonder is dat. En wat kunnen die kids dansen zeg. Zij mogen zeker trots op zichzelf zijn. En wat is het bijzonder om te zien dat deze kinderen ook geëmotioneerd raakten door alle verhalen die zij hoorden en de dans die zij dansten.

De dans die speciaal in elkaar gezet was voor die grote held door het nichtje en de oud leerling. Jeetje jongens wat hebben jullie mij weten te raken. IK heb het nog niet eerder gehad dat een dans mij tranen bezorgde, maar bij jullie hield ik het niet droog. En toen de Rebels er ook nog eens bij kwamen en stil stonden bij die grote held...slik...wat een moment was dat zeg. Ik zei al het is onbeschrijfelijk, maar die muziek, die intense dans, het gevoel.....kippenvel over mijn hele lichaam. En ik weet dat ik niet de enige was die dat gevoel had.

En last but not least...de dans van mama voor haar zoon. Pffff........Ik heb geprobeerd het te filmen, maar dat lukte niet. Na tien seconden moest ik mijn telefoon wegleggen omdat ik meegenomen werd in een prachtig verhaal. Een verhaal vol passie en emotie. Emotie voor de danseres maar ook emotie bij het publiek. Wat een heftig verhaal wat jij daar zo mooi in een dans weet neer te zetten. En wat wist je me weer te raken. En niet alleen mij. Ons jongste draakje vertelde net in vertrouwen dat hij echt moest huilen bij jou dans. In één woord geweldig.
Lieve vriendin wat ben ik trots op je dat je dit allemaal hebt georganiseerd. Dat heb je toch maar weer even geflikt. Naast al het verdriet en de zorgen die jullie thuis hebben. En wat hebben jullie een hoop geld opgehaald voor het WKZ. En wat een geweldige meiden heb je om je heen staan. Wees daar maar zuinig mee. En meiden let een beetje op jullie choreograaf de komende tijd. Dat zal ze zeker nodig hebben!

Lieverd rust uit en kom bij en van de week maar even bijkletsen met een bakkie koffie of een glaasje wijn!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten