Black out en kut roepen in de kerk...ik keur het goed!

Ik heb de periode voor kerst nooit leuk gevonden. Je bent druk met van alles en nog wat en o ja er moet ook nog gewerkt worden. Met de komst van de kinderen werd deze periode nog drukker want er werd natuurlijk ook kerst op school en later op de scouting gevierd. Dus helpt deze Drakenmama al vele jaren met het optuigen van de kerstbomen op school. Loop ik mee naar de kerkdienst, heb ik vele baksels gemaakt voor verschillende kerstdiners en probeerde ik er altijd voor te zorgen dat de kinderen op hun kerst best op school verschenen.

De oudste vond alles prima en ging netjes gekleed met zijn hapjes naar school, had een leuk kerstdiner en daarmee was het klaar. Bij nummer twee werd het allemaal wat uitgebreider. Zij wilde natuurlijk het pronkstuk van de klas zijn. Dus zat deze mama hier 's middags nagels te lakken, haren te krullen, glitters te spuiten en de nieuwe outfit nog te strijken. Wat een stress kan een kind hebben over zo'n kerstdiner. Ik was dus ook erg blij dat zij naar de middelbare school ging en dit zelf allemaal ging regelen. Nummer drie is een jongen dus die laatste jaren kerst met hem op de basisschool zouden een makkie worden. Nou niet dus!

Dit heerlijke ventje kan dus niet zo goed tegen nieuwe dingen en spannende gebeurtenissen wat ervoor zorgt dat hij in deze periode volledig in de stress kan schieten. Deze normaal stoere vent veranderd op zo'n moment in een onzeker jongetje wat vaak van gekkigheid niet meer weet wat hij moet doen. En dan vaak nog stoerder gaat doen wat helaas niet in altijd zijn voordeel is. Iedereen die hem kent prikt hier wel doorheen, maar "vreemden" begrijpen er niks van en zien hem dus als een "vervelende" jongen.
Waren wij net blij dat Sinterklaas niet meer zo'n ding was krijgen we dit!
Hoe dichterbij het komt hoe erger het wordt. Stress om zijn kleding, stress om de hapjes, om wie er naast hem zit tijdens het kerstdiner en of we echt wel aanwezig zijn tijdens de kerstborrel op school. Deze hele grote jongen met zo'n klein hartje zit zichzelf enorm in de weg. En als klap op de vuurpijl bedacht de meester ook nog dat het leuk was als hij een stukje ging voorlezen in de kerk...
Dus kwam hij net als een aantal andere kinderen van de school thuis met een briefje met vier regels die hij voor moest lezen tijdens de kerstviering van school. Hij heeft geoefend op de tekst, heeft het uit zijn hoofd geleerd en heeft zelfs geoefend met het rustig en duidelijk uitspreken van de tekst. Hij wist de tekst en kon het thuis duidelijk voordragen. Ja hè, nou dag mam tot straks! Dag jongen. En weg is de stress. En al lachend loopt hij hand in hand met een kleuter terug naar school. Hopen dat de stress voor het kerstdiner vanavond mee zal vallen.