Toen ik jaren geleden smoorverliefd werd op David verraste ik hem altijd met iets leuks en dan vooral op Valentijnsdag. Van megakaarten tot zijden boxershorts. Van een lekker luchtje tot een stropdas van Disney. Ja sorry dat was toen gewoon heel erg leuk. Helaas kwamen dit soort "commerciële" cadeautjes voornamelijk van mijn kant en in de loop van de jaren is het bij mij allemaal wat verwaterd. Het is natuurlijk niet leuk als je altijd alles geeft en nooit wat terug krijgt.
Mijn man zei altijd: "Ik doe niet mee aan die commerciële onzin, ik laat wel op een andere manier merken dat ik van je hou." En dat doet hij zeker, dat kan ik niet ontkennen. Maar toch, ergens diep van binnen, hoopte ik altijd dat ik ook eens een verrassing zou krijgen voor Valentijnsdag. En nee het gaat bij mij hierbij absoluut niet om een groot cadeau, maar echt om het gebaar. Dus een lief kaartje vanuit je hart geschreven of een verrassingsdiner thuis. Gewoon iets liefs van jou voor een ander.
Tot ik een paar jaar geleden ineens, totaal onverwachts, op Valentijnsdag, een groot pakket kreeg van de postbezorger. Het zal toch niet hè dacht ik nog. Een enorme bos rode rozen werd bezorgd met een heel lief kaartje eraan. En onderaan het kaartje stond XXX. Zal het dan toch? David had zoiets nog nooit gedaan dus waarom zou hij dat dan nu wel doen? Maar ja van wie was het anders? Door voorzichtig te polsen kwam ik erachter dat ze toch van David waren. En wat was ik er blij en trots mee. En wat heb ik ervan genoten. Want geloof het of niet, maar deze prachtige bos rozen heeft bijna vier weken gestaan!
Daarna heb ik nogmaals een wat kleiner bosje rozen mogen ontvangen, maar daar bleef het wel een beetje bij. En stiekem weet ik natuurlijk ook wel dat het een hoop commercie is....maar diep in mijn hart blijf ik toch hopen dat mijn zo niet romantische man stiekem ineens romantisch is geworden en mij ook weer eens verrast.
Dat wordt vandaag afwachten dus. Heb jij wat gekregen voor Valentijnsdag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten