Waarom?!?!?!

Wat een jaar geleden begon als een epidemie, groeide al snel uit tot een echte pandemie. De hele wereld stond op z'n kop. Thuiswerken en thuisstuderen werden normaal, En deze regels geldde voor ons allemaal.

Niet iedereen was het eens met deze regels, Er kwamen demonstraties, maar er werd zeker nog niet gegooid met stoeptegels. Veel te veel mensen bij elkaar op de dam zonder mondkapjes. Demonstreren is een recht en ging dus gewoon door, En Corona? Daar waren deze mensen vast niet bang voor.

De ziekenhuizen stroomden vol, En ouders kregen een dubbelrol. Het was een heftige tijd. Maar iedereen wist wat de reden hiervan was, Ook al was iedereen niet met die regels in zijn sas.

Het werd zomer en de Coronagevallen begonnen te dalen, hierdoor ging de regering de regels weer afschalen, Alles ging langzaamaan weer leven. De horeca, de kappers en de scholen gingen open, Hier hadden wij alleen maar op kunnen hopen.

Na de zomer stegen de cijfers weer, En werden de regels aangescherpt keer op keer, Ook nu waren er mensen die er weer tegenin gingen. Het was een recht om te demonstreren, Maar deze mensen probeerden zich langzaam tegen anderen te keren.

Ook met kerst was het saai en eenzaam, En was iedereen maar met maximaal drie personen tezaam. Zou het hierbij blijven? In januari kwamen er nieuwe varianten aan het licht, En gingen er nog meer dingen dicht.

Tot ergenis van iedereen kwam daar dan ook nog een avondklok bij, Nou daarvan werd helemaal niemand blij. Maar wat moet dat moet. Mensen mogen alleen de straat op met een verklaring, Die stille straten was voor iedereen een nieuwe ervaring.

Dan hoop je dat iedereen zich aan de regels houdt, Gewoon binnen blijven en terug naar de eenvoud. We willen toch allemaal dat dit snel weer stopt? Alleen samen kunnen we dit doen, Dus hou allemaal eens je fatsoen!

Maar helaas gebeurde dit niet, En zijn demonstranten los gegaan in het stadsgebied. Nederland stond dit weekend in het teken van rellen. Dit zijn geen demonstranten, Maar gewoon een stelletje hele irritanten.

Vuurwerk werd afgestoken en auto's stonden in de brand, Wat is er toch met die mensen aan de hand? De beelden staan echt op mijn netvlies. Winkels geplunderd en politiemensen aangevallen, Waarom moeten deze mensen het voor ons allemaal verknallen?

Kindereen die wakker worden door alle herrie, Het gevoel hebben dat zij leven in een nachtmerrie. Dit kunnen jullie toch niet serieus menen. Het is niet om jullie te pesten, maar om te zorgen dat we minder positief te testen.

Zelfs een ziekenhuis was het doelwit, De mensen die daar werken zijn al oververhit. Hoe haal je het in je botte hersens? Demonstreren tegen de regels mag, Maar jullie zijn geen demonstranten, kijk maar naar je eigen crimenele gedrag.

Ik schaam mij gewoon voor mijn landgenoten, En hoop echt dat jullie worden teruggefloten. Dit kan niet nog eens weken zo doorgaan. Dus hou je aan die avondklok en blijf gewoon thuis, Trek je huispak aan en kruip tegen elkaar aan voor de buis.

Ik wil graag weer genieten van leuke dingen, En naar een festival om te dansen en te springen. Door jullie durf ik daar niet eens aan te denken. Ik vrees voor verlening van de regels voor iedereen, Dan denk je dus alleen aan jezelf en dat is gemeen.

Vanavond ga ik weer aan het werk in het ziekenhuis, En wil graag ook weer veilig naar huis. Dus gedraag je nu eens allemaal. Ik hoop dat ik geen rare dingen tegenkom, En dat ik me niet af hoe te vragen waarom?!?!?!

Lieve pubers

Iedereen heeft het zwaar tijdens deze pandemie. Maar dit blog is echt speciaal voor de pubers. Ik denk, nee ik weet zeker dat zij ook hard getroffen worden door alles. Dus mijn blog is vanaag speciaal voor hen.

Het zal je maar gebeuren, je zit midden in de bloei van je leven en dan staat je hele leven in één keer stil.
Vanaf maart zitten de pubers op een kamertje achter hun computer. Online lessen volgen en zoommeetings zijn nu dagelijkse kost. Dit is allemaal nog niet zo heel erg. Er zijn heel veel mensen die nu thuiswerken en hetzelfde doen. Maar wat wel echt sneu is voor deze groep is het feit dat ook hun sociale leven helemaal stil ligt.
Geen school, geen sporten, geen vrienden, geen sociale activiteiten, geen uitjes, geen feestjes en ga zo maar door. En ja ik hoor jullie denken. Dat hebben we toch allemaal? Dat klopt. Maar ik weet niet of jij je tienerjaren nog kunt herinneren? Hoe bijzonder en speciaal waren die? En nu moet je jezelf eens voorstellen dat je daar een jaar van moet inleveren....juist niet te doen toch?
Dit is wel wat de pubers nu moeten doen.
Dat betekent dus ook dat zij zich anders zullen ontwikkelen omdat zij op een andere manier contact hebben met iedereen. Hoe fijn was het vroeger als je je ouders weer eens zat was dat je gewoon naar het sporten kon of je vrienden op kon zoeken. Dat gaat nu dus niet. Pubers die zichzelf moeten ontwikkelen zitten nu met hun ouders "vast" in één huis. Pubers die zichzelf moeten gaan leren kennen kunnen niet op ontdekkingstocht. Niet stiekum flikflooien met een leuke jongeneen sigaretje roken of een drankje pakken. Dit laatste vind ik trouwens niet een heel groot nadeel. Maar je begrijpt vast wel wat ik bedoel. En wat dacht je van pubers met een relatie? Niet even fijn samen wat kletsen op een terrasje, hand in hand in de bios zitten en een filmpje pakken of genieten van elkaar tijdens een hotelovernachting. Nee, je zit thuis met je vriend of viendin en speelt een spelletje met je ouders en het enige uitje van de dag is het uitlaten van de hond (als je die al hebt) of het reizen van jouw huis naar het huis van je vriend of vriendin.

Dus ja iedereen zit in hetzelfde schuitje, maar ik ben van mening dat de pubers ook echt nog wat anders missen. En dat vind ik echt sneu voor ze. Ik gun het ook echt dat ze snel weer af mogen spreken, weer door kunnen met hun leven en kunnen gaan genieten van alles wat het puberleven te bieden heeft. Dat ze hun levenslust weer terug krijgen en weer op ontdekkingstocht kunnen gaan.

Dus pubers, hou nog even vol! Ik ben trots op jullie en ik duim voor jullie dat het snel anders wordt.

12 maanden 12 lekkernijen

Nederland is een prachtig land. En tijdens de Coronaperiode en de lockdown zijn we daar weer eens achtergekomen. Nederland is mooi en daar moet je van genieten. Daarom zijn wij in huize Counotte een challenge aangegaan.

Tijdens de Coronaperiode hebben we Nederland steeds beter leren kennen en hebben we genoten van de mooie plekjes die Nederland te boeden heeft. Ook zijn we het afgelopen jaar weleens in een gekke bui naar Limburg gereden om echt Limburgse vlaai te halen. En uiteindelijk namen we ook heerlijke verse asperges mee uit deze provincie.
Nu lijkt het ons leuk om in 2021 Nederland nog beter te leren kennen en willen we op zoek gaan naar de heerlijkste lekkernijen uit Nederland. We willen iedere maand iets lekkers gaan halen uit alle provincies in Nederland. Natuurlijk kennen we de Limburgse vlaai en de Zeeuwse bolus. Maar wellicht kunnen jullie ons verder op gang helpen zodat we een leuke lijst hebben waaruit we kunnen kiezen.

Als we iets geproefd hebben zullen we dit zeker delen...althans de foto's dan hè.

Succes alle thuisjuffen en meesters!

Nou morgen is het dan zover. De dag waar veel vaders en moeders tegenop kijken. De dag dat je weer thuisonderwijs moet gaan geven.

Die paar dagen extra vrij aan het begin van de kerstvakantie vond volgens mij niemand heel erg. En ja we hadden heus allemaal wel gehoord dat de scholen na de kerstvakantie voor in ieder geval twee weken dicht bleven. Maar we wilden er nog niet echt aan denken. Eerst waren daar nog kerst en oud & nieuw. Dus ik, en waarschijnlijk nog velen met mij, dachten we zien het daarna wel weer. Ruim twee weken hebben we genoten van de vakantie. Leuke dingen gedaan, veel te laat naar bed, heel veel films gekeken en weg ritme in ons huis. Al een paar dagen ben ik Maxim aan het voorbereiden op wat komen gaat. Dat we weer terug gaan naar het ritme van school. Dus vroeg naar bed, vroeg opstaan, drie keer daags normaal eten, en terug naar groente en fruit tussendoor i.p.v. koekjes, cakejes en popcorn.

En morgen is het dan zover. Maar niet alleen voor Maxim maar ook voor mij. Want ook voor mij begint het schoolritme. Want omdat de scholen nog even dicht blijven krijgt Maxim weer thuisonderwijs. En mag ik hem hier weer in begeleiden. En ik ben best goed met kinderen, maar voornamelijk als ze net geboren zijn en nog niet praten. Nou die van mij is een echte puber met een weerwoord die denkt dat hij het altijd beter weet dan mij. Dus het wordt weer een spannende periode waarbij het af en toe flink zal vlammen in huize Counotte. Maar we zullen wel moeten...

Bij deze wil ik dus alle thuisjuffen en thuismeesters die morgen weer aan de slag moeten heel veel succes wensen. En wellicht leuk als we elkaar een keer op straat tegen komen met wallen tot onze knieën en het huilen ons nader staat dan het lachen we elkaar even vrolijk gedag knikken. Gewoon omdat we allemaal weten hoe het voelt. En we weer blij zijn als die geweldige "echte" juffen en meesters het weer over mogen nemen van ons.

2021 wordt mijn jaar!

Een nieuw jaar ligt voor me. Een jaar met nieuwe kansen. En die kansen grijp ik met beide handen aan. Het afgelopen jaar deden mijn lijf en mijn hoofd niet altijd wat ik wilde. Daarom heb ik besloten dit jaar, het jaar 2021, eens goed aan mezelf te gaan werken.

Mijn doel voor komend jaar is om aan mezelf te gaan werken. Dit doe ik al jaren en niet altijd met heel veel succes. Maar we zetten gewoon door. Iets wat heel belangrijk is, is dat ik ga leren meer tijd voor mezelf in te plannen. Ik moet gaan leren dat bepaalde dingen niet "dwangmatig" moeten. Maar dat veel dingen in het leven veel leuker worden als ze mogen i.p.v. moeten. Gewoon eens op de bank zitten met een kopje thee of een goede film moet kunnen. Of heerlijk fietsen of wandelen zonder dat het een verplichting wordt in mijn hoofd.

Daarnaast wil ik een stukje liever voor mezelf worden. Mezelf recht in de spiegel aan kunnen kijken en zeggen dat ik trots op mezelf ben. Dat ik goed genoeg ben en er mag zijn. Dit wordt nog wel een dingetje want ik ben vaak hard voor mezelf en denk dat het altijd beter of mooier kan. En daar ben ik klaar mee. Het is goed geweest. Ik moet mezelf gaan accepteren zoals ik ben en me erbij neerleggen dat niet iedereen me dus leuk vind zoals ik ben. Maar niet iedereen hoeft me ook leuk te vinden, als ik dat maar vind.

Het lijkt me heerlijk om, als ik de rust kan vinden, gewoon voor het slapen gaan wat ademhalingsoefeningen te doen. Of vol zelfvertrouwen een jurk aan te trekken zonder er steeds aan te gaan plukken omdat hij "in mijn hoofd" toch net te strak zit of te kort is. Lekker gek doen met Dave en de kids zonder na te denken wat anderen daarvan vinden. Zowieso wil ik vanaf nu schijt hebben aan wat anderen van mij vinden. wat zal dat als een verlichting gaan voelen zeg!

Deze maand zal ik meteen starten hiermee en ik zal aan het eind van iedere maand vertellen wat ik heb gedaan en wat het mij heeft opgeleverd. Ik heb er nu al zin in. Tijd voor mij! Tijd voor mooie mij!