zondag 17 januari 2021

Lieve pubers

Iedereen heeft het zwaar tijdens deze pandemie. Maar dit blog is echt speciaal voor de pubers. Ik denk, nee ik weet zeker dat zij ook hard getroffen worden door alles. Dus mijn blog is vanaag speciaal voor hen.

Het zal je maar gebeuren, je zit midden in de bloei van je leven en dan staat je hele leven in één keer stil.
Vanaf maart zitten de pubers op een kamertje achter hun computer. Online lessen volgen en zoommeetings zijn nu dagelijkse kost. Dit is allemaal nog niet zo heel erg. Er zijn heel veel mensen die nu thuiswerken en hetzelfde doen. Maar wat wel echt sneu is voor deze groep is het feit dat ook hun sociale leven helemaal stil ligt.
Geen school, geen sporten, geen vrienden, geen sociale activiteiten, geen uitjes, geen feestjes en ga zo maar door. En ja ik hoor jullie denken. Dat hebben we toch allemaal? Dat klopt. Maar ik weet niet of jij je tienerjaren nog kunt herinneren? Hoe bijzonder en speciaal waren die? En nu moet je jezelf eens voorstellen dat je daar een jaar van moet inleveren....juist niet te doen toch?
Dit is wel wat de pubers nu moeten doen.
Dat betekent dus ook dat zij zich anders zullen ontwikkelen omdat zij op een andere manier contact hebben met iedereen. Hoe fijn was het vroeger als je je ouders weer eens zat was dat je gewoon naar het sporten kon of je vrienden op kon zoeken. Dat gaat nu dus niet. Pubers die zichzelf moeten ontwikkelen zitten nu met hun ouders "vast" in één huis. Pubers die zichzelf moeten gaan leren kennen kunnen niet op ontdekkingstocht. Niet stiekum flikflooien met een leuke jongeneen sigaretje roken of een drankje pakken. Dit laatste vind ik trouwens niet een heel groot nadeel. Maar je begrijpt vast wel wat ik bedoel. En wat dacht je van pubers met een relatie? Niet even fijn samen wat kletsen op een terrasje, hand in hand in de bios zitten en een filmpje pakken of genieten van elkaar tijdens een hotelovernachting. Nee, je zit thuis met je vriend of viendin en speelt een spelletje met je ouders en het enige uitje van de dag is het uitlaten van de hond (als je die al hebt) of het reizen van jouw huis naar het huis van je vriend of vriendin.

Dus ja iedereen zit in hetzelfde schuitje, maar ik ben van mening dat de pubers ook echt nog wat anders missen. En dat vind ik echt sneu voor ze. Ik gun het ook echt dat ze snel weer af mogen spreken, weer door kunnen met hun leven en kunnen gaan genieten van alles wat het puberleven te bieden heeft. Dat ze hun levenslust weer terug krijgen en weer op ontdekkingstocht kunnen gaan.

Dus pubers, hou nog even vol! Ik ben trots op jullie en ik duim voor jullie dat het snel anders wordt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten