Het einde van het jaar komt er aan...

Dus het wordt tijd voor een jaaroverzicht. Er waren natuurlijk hoogte en dieptepunten in 2015, dus ik ga eens terugblikken op al die punten. Allereerst de blogs van deze Drakenmama. Ik vind het heerlijk om zo af en toe van me af te schrijven en geregeld krijg ik op deze blogs leuke reacties en adviezen terug. De blogs van 2015 stonden voornamelijk in het teken van mijn goede voornemens om elk maand een goed doel te hebben. Maar ik merk toch dat dit lastig vol te houden is. Ook de Vierdaagse en het lopen voor Stichting Vlinderkind was iets wat in 2015 heel erg gespeeld heeft en waar ik, mede dankzij dit blog, heel veel geld voor bij elkaar heb kunnen brengen. Dit is echt wel iets waar ik heel trots op ben! Helaas waren er ook minder leuke dingen in 2015. Zo liep ik een nare blessure op tijdens de Vierdaagse. En maakten we ons veel zorgen om de ontwikkeling van ons jongste draakje.
Die blogs zijn natuurlijk heel leuk maar hoe ging het nou eigenlijk met mij? Mijn leven, mijn gezondheid, onze kids, werk.......een terugblik op een bewogen jaar.

De Draken
Mijn leven met drie draken is best druk. Ik fiets dagelijks van en naar school, rij als taxi naar school, vrienden en sportclubs. En ook al heb ik al twee pubers, ook hier wordt nog steeds gepest, getreiterd en ruzie gemaakt. (en vaak om helemaal niets) Dan hebben we nog onze stuiterdraak die me af en toe gek maakt door geen moment stil te kunnen blijven zitten en me geregeld extra rimpels of grijze haren bezorgd. Maar aan de andere kant geven ze me ook heel veel genietmomentje. Ze kunnen elkaar heel goed helpen, zijn creatief en verzinnen lieve dingen. Dat er ineens een cadeautje van een draakje voor mij onder de kerstboom lag....dat had ik natuurlijk totaal niet verwacht. Heerlijk vind ik dat. Of die honderdduizenden knuffels die ik krijg. Ik wordt soms bijna doodgeknuffeld. Wat is er lekkerder dan dat.

Hoogtepunt van dit jaar
Hét hoogtepunt van dit jaar was zeker wel het lopen voor Stichting Vlinderkind tijdens de Vierdaagse van Nijmegen. Het was druk omdat we er van alles bij verzonnen om meer geld binnen te krijgen. Maar alle aandacht die we kregen op radio en tv, alle reacties op de zelfgemaakte vlinders, en de stimulans van Linda namens Stichting Vlinderkind zorgde ervoor dat we doorgingen. De Vierdaagse was zeker geen eitje, maar ik heb genoten en ben blij dat ik wat heb kunnen bijdragen aan onderzoek voor genezing van deze vreselijke aandoening.

Vakantie
Iets wat me ook echt bijblijft van afgelopen jaar is onze vakantie naar Tsjechië. Voor het eerst een camping waar de kids zich min of meer zelf moesten gaan vermaken. De reacties bij aankomst op de camping waren ook niet erg positief. Maar wat hebben we genoten en de kinderen nog meer. Zoveel zelfs dat ze maar wat graag komend jaar weer terug willen. Daar wordt ik heel blij van, een vakantie dat iedereen geniet en weer terug wil. Dus wie weet....

Mijn gezondheid en stress
Met een zere voet kwam ik terug uit Nijmegen. Een achillespeesontsteking opgelopen. Balen, en de genezing verliep helaas niet zo snel als ik wilde waardoor ik ook niet kon sporten. Tja dan voel je het al aankomen. Ik wordt chagrijnig als ik niet kan sporten, en ga uit zelfmedelijden weer eten.... Daarnaast hebben we de afgelopen maanden behoorlijk wat stress te verduren gekregen omtrent de jongste draak. En ben ik nu al zo'n vier weken uit de running met een vette voorhoofdsholteontsteking. Ik heb de afgelopen tijd best wat voor mijn kiezen gekregen dus merk dat dit de genezing niet echt bevorderd helaas. Maar het begint nu langzaamaan wat beter te gaan dus ik heb goede moed!

Vrienden
Vrienden heb je nodig, en in zo'n bewogen jaar kun je die zeker niet missen. Gelukkig voel ik me rijk met een aantal zeer dierbare vrienden en zussen om me heen. Soms zien we elkaar te weinig, maar dat halen we daarna altijd weer in. Van gezellige verjaardagen tot dagje sauna, van Sinterklaasfeest tot bbq. En aangezien wij zin in een feestje hebben zijn we alvast bezig met de plannen hiervoor. Wat het is blijft nog even een verrassing.

Vooruitblik 2016
Ik ga niet teveel goede voornemens in detail benoemen, want ik heb gemerkt dat het heel lastig is alles na te komen. Maar het is iets met afvallen en sporten. daarnaast hoop ik flink wat hoogtepunten te krijgen in 2016. Ik ga met mijn vader en zussen naar Barcelona. Vieren we een leuk feestje. Ziet mijn vriendin Sarah. Gaan we romantisch saampjes een weekendje weg. Vieren we dat pa 65 wordt. Gaan we heerlijk op vakantie. Hopen we dat we op werkgebied wellicht wat veranderingen zullen zien. En hoop ik veel te kunnen genieten van mijn man, de draakjes en familie en vrienden.
In 2016 zullen we als ouders van ons kleine draakje ook een strijd moeten aangaan. De strijd om het beste te willen voor onze kanjer. En die strijd gaan we met liefde aan. Liefde voor een draakje!!!

Aanraking, positiviteit en los gaan....het magische trio!

De afgelopen tijd heel wat te verduren gehad en ik merk ook dat ik niet heel erg veel kan hebben momenteel. Maar ik ben er wel achter dat wij als ouders toch wel heel erg goed weten wat ons kind nodig heeft. Nu is het de kunst om iedereen die met hem werkt zover te krijgen om met ons mee te werken en op één lijn te komen, want alleen op die manier kunnen we hem helpen te groeien. Aanraking, positiviteit en af en toe helemaal los gaan zijn de magische woorden die heel erg goed blijken te werken en ervoor zorgen dat we een heel ander kind krijgen. Zo simpel kan het dus zijn. Maar je moet voor je gevoel wel hemel en aarde bewegen om erachter te komen en iedereen met je mee te laten denken en werken. Door zo'n strijd te moeten leveren en zo op te moeten komen voor je kind merk ik dat ik het wel een beetje gehad heb. Dus gaan we begin 2016 even een paar dagen met z'n tweeën weg om bij te tanken want dat heb ik echt even nodig. En dit alles wordt mede mogelijk gemaakt door Marije, die we hier echt super dankbaar voor zijn! Even een nacht doorslapen, even genieten van elkaar, even ontspannen en die batterij weer opladen voor de rest van de strijd. Want die is nog niet gestreden....
Maar vanaf nu ga ik proberen alles om te zetten in iets positiefs want ik heb geen zin meer in al die negativiteit.

Zorgen

Iedere ouder kent het wel, zorgen hebben om je kind. Dat hoort er nou eenmaal bij. Mijn oud collega zei altijd tegen mij:"Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen". Ik geloofde haar omdat haar kinderen al wat ouder waren, en zij dit dus al meegemaakt had. In de 15 jaar dat ik moeder ben heb ik heel wat zorgen om mijn kinderen gehad. Van de valpartijen tot aan het pesten op school, van je huiswerk gewoon niet willen maken tot het wachten tot ze weer binnen zijn na het stappen. En ja ik kan ook meedelen dat ik daardoor vele grijze haren en rimpels heb gekregen. Maar de laatste tijd maak ik mij zorgen om iets anders. Niet om iets of iemand anders maar om mijn kind zelf. Je merkt het als moeder snel genoeg als je kind niet goed in zijn vel zit, maar dit is anders. Ook op school hadden ze dit door en werden er gesprekken gevoerd. Ik kan bijna niet omschrijven hoe het voelt als iemand zo negatief over je kind praat. De vloer wordt onder je voeten weggeslagen en je voelt je ineens heel klein worden. Tot dat mijn oermamagevoel weer naar boven komt. Het is verdomme wel MIJN kind waar jullie het over hebben!
Op school hebben ze het beste voor met mijn kind en zien ze ook niks liever dan een gelukkig kind dat lekker in zijn vel zit. En als ouder...tja als ouder wil je alleen maar het beste voor je kind. Maar wat is dat, het beste, als je kind niet laat merken wat dat is.....Iedere dag ben ik bezig het leven van mijn kind aangenaam te maken, maar het lijkt niet te werken. Op zulke momenten vraag ik me weleens af of ze na de bevalling de gebruiksaanwijzing hebben weggegooid, want die zou nu heel goed van pas komen. Maar helaas die heb ik niet en we zullen gewoon zo verder moeten gaan en hopen dat we er snel achter komen wat er speelt in dat koppie. Want erachter komen wat er speelt dat gaan we zeker, want niks is zo frustrerend als je niet weet wat er aan de hand is....

Mijn vader

Vorig jaar, na een veel te kort ziekbed, is mijn moeder overleden. Mijn vader bleef alleen achter. Nou ja alleen...hij heeft natuurlijk zijn drie dochters met aanhang en kleinkinderen nog. Maar wij zijn natuurlijk niet altijd bij hem. Via deze weg wil ik hem laten weten dat ik zo trots op hem ben. En ik niet alleen.
Vanaf het moment dat ma is overleden doet hij alles zelf. Hij wast, strijkt, kookt en houdt het huis schoon. Daarnaast gaat hij overal naartoe...in zijn eentje of met vrienden. Superknap dat als je bedenkt dat mijn moeder altijd het voortouw nam in dit soort dingen. Had mijn vader geen zin in een verjaardag, dan was het Sjaak niet zeuren, trek je mooie kleding aan en we gaan. Waarna pa altijd blij was dat hij weer mee was gegaan. Of bij minder leuke bezoekjes die mijn vader maar wat graag uit de weg ging werd hij door mijn moeder overtuigd van het feit dat het nu echt wel heel belangrijk was om bij die persoon langs te gaan. En pa volgde wel. Nu doet hij dat allemaal zelf. Hij gaat naar bruiloften en feestjes, maar ook naar een afscheid of een begrafenis gaat hij heen zonder dat iemand hem van die bank aftrekt en zegt dat hij moet gaan. Daar is moed voor nodig! Ook het oppassen op de kleinkinderen doet hij net als ma altijd deed, precies op de momenten dat het nodig is. We zeggen het misschien te weinig, maar dat waarderen we allemaal heel erg.
Volgend jaar in maart gaan Monique, Samantha en ik samen met pa naar Barcelona. Hoe bijzonder is dit? Ik realiseer me ook dat we dit wellicht niet gedaan hadden als ma nog geleefd had. Maar het wordt vast een heel mooi en bijzonder weekend, waarin we van elkaar gaan genieten. We moeten alleen nog even wat shirts bestellen sissies?!?!?

Pa, ga zo door! Ik, en ik denk dat ik ook namens mijn zussen praat, zijn supertrots op je dat je het allemaal zo goed doet. En terwijl ik dit aan het typen ben regent het in Houten.....ma lacht zich rot om dit stukje met een Supersoaker in haar hand.....

Van alles wat

Zo daar ben ik weer. Het is even geleden omdat ik druk was met de Vierdaagse, mijn werk en mijn gezinnetje. De Vierdaagse heb ik met succes uitgelopen en ik heb bijna 1800 euro opgehaald voor Stichting Vlinderkind. Dit was natuurlijk mijn doel van de maand juli. Helaas heb ik door weinig rust na de Vierdaagse een blessure opgelopen wat betekent dat ik momenteel niet kan bootcampen en dus ook niet mee kan doen met de Mudmasters helaas. Maar ik ga natuurlijk wel mee om aan te moedigen. Ik laat mijn maatjes niet vallen hoor!
Mijn doel van augustus was om lekker te genieten van mijn gezinnetje op vakantie en dat is behoorlijk gelukt. Op de camping in Tsjechië zijn veel leuke dingen gedaan en vriendschappen gesloten. En waar de kinderen de eerste dag de camping helemaal niets vonden zijn we de laatste dagen echt gestalkt met de vraag of we volgend jaar weer naar deze camping zouden gaan. Maar dat blijft nog even een vraagteken...
Dan het doel voor september....ik denk dat ik er verstandig aan doe om er deze maand voor te gaan zorgen dat mijn blessure over gaat en ik zo snel mogelijk weer kan gaan sporten. Want ik merk wel dat het beter is voor mijn lichaam om iets te doen.

Tevens ga ik dit najaar beginnen aan iets nieuws. Ik wil een deken gaan haken. Iedereen die mij kent weet dat ik niet kan haken. Maar ik heb mijn doelen gericht op een mooie streepjesdeken die ik graag wil hebben, maar dan wel zelf gehaakt. Dus dat wordt wol en haaknaalden kopen en vele filmpjes kijken via youtube. Voor nu laat ik het hier even bij. Als ik weer wat leuks heb laat ik het jullie weten.

Vierdaagse van Nijmegen

Eindelijk is het dan zover. Na het trainen, de vlinders verkopen en sponsors zoeken is het nu eindelijk zover, de Vierdaagse gaat bijna beginnen. Spullen zijn gepakt, outfit voor roze woensdag ligt klaar(bedankt Gioya voor het lenen van je DJ outfit!), taart gebakken voor mijn tante dus....Nijmegen ik ben er klaar voor!!!

Ik verblijf de hele week op de camping bij mijn oom en tante waar ik me goed kan voorbereiden op de dagen die komen gaan. Het weer ziet er best goed uit, dus waarschijnlijk wordt het niet zo'n hete week als vorig jaar. Is op zich ook niet zo erg hoor hihi. Vanaf mijn start ben ik te volgen via de 4follower app. Mijn startnummer is 40K415. Dinsdag hoop ik vroeg te kunnen starten en op weg te gaan naar Lent, Bemmel en Elst. Zo'n eerste dagje moet ik altijd even inkomen. Wennen aan de dronken studenten die om 5.00 uur 's ochtends staan te drinken, te zingen, te dansen en te bbq-en. En dat terwijl jij zelf net fris uit bed komt en de hele dag nog voor je hebt. Maar als je er eenmaal inzit is het geweldig en kun je gaan genieten aan alles wat de Vierdaagse en haar supporters te bieden heeft. Dag twee vind ik zelf altijd heel erg zwaar. Voor je gevoel ga je wel tien keer Wijchen in en Wijchen uit. Je voeten beginnen onaangenaam te voelen en de route is niet heel spannend. Maar woensdag is het ook roze woensdag en ik doe lekker mee! Ik hoop dus dat ik er dit jaar wel van kan genieten en lekker uit mijn dak kan gaan vanaf de Waalkade. Want vanaf daar is het één groot feest! Donderdag gaan we klimmen en bezoeken we wat heuvels in Groesbeek. Heerlijk genieten van alle mensen die er staan en de groepen die meemarcherend de heuvels bedwingen. En dan de vrijdag! Dat is ook nog best afzien. 's Ochtends zijn de wandelaars moe, gelaten en stil. En moet je nog een flink stuk bikkelen voordat het feest begint. De lange dijk staat dan ook nog op het programma en daar kun je jezelf flink tegenkomen. Maar uiteindelijk komt Cuijck en zicht en hoe gaaf is het om met honderden wandelaars naar de pontonbrug te dansen onder het genot van de muziek van een DJ! En na Cuijck begint het feest. Vorig jaar viel dat voor ons flink tegen, i.v.m. de MH17 was er toen tot aan de finish geen muziek. Alle respect voor de slachtoffers hoor, maar dat was echt heel zwaar. Nu hopen we dat feestje dus even over te doen en dansend de Via Gladiola op te gaan en te genieten. En op de Wedren aangekomen gaan we heerlijk genieten van een koud drankje en proosten op onze prestatie!!! Want dat drankje moeten we drinken....dat hebben we iemand belooft. Dus dat gaan we zeker nakomen.

Ik ga proberen om jullie op de hoogte te houden van het reilen en zeilen daar. Maar het bereik tijdens het lopen en op de camping is niet heel goed, dus ik doe mijn best.....

Trots!

Wat heb ik een leuke dingen meegemaakt de laatste paar weken. Dingen die me trots maken. Trots op mijn kapper die mijn haar weer geweldig heeft geknipt nadat het verknipt was. Igor weet er altijd wel een draai aan te geven zodat het weer perfect zit. Daarnaast kregen we dit jaar van onze twee jongste kids geweldige schoolfoto's. Wat stonden ze er weer leuk op. Diémo werd eerste tijdens het filmfestival op het Cals en mag naar de landelijke finale. Tevens ontving hij vorige week zijn certificaat van de onderbouw Technasium. Allemaal dingen om trots op te zijn. En trots ben ik ook op Gioya die gewoon op haar eindmusical een solo staat te zingen, en dat terwijl ze nog nooit gezongen heeft! Aankomende week hebben we eindfeest van haar. En ondanks dat ze af en toe niet te genieten is doordat ze zo moe is van alles wordt het vast een geweldig feest. Ze heeft zelf een geweldige outfit uitgekozen dus dat komt wel goed. Ze neemt afscheid van een superleuke klas en een geweldige juf. Ook hierbij zal ik weer trots zijn want dit kan ze vast erg goed.

Dan gaan we komende maand nog meer dingen meemaken waar ik hopelijk ook erg trots en blij van wordt. Ik mag maandag gaan kijken bij de musical van mijn grote neef Bas. Retespannend vind ik het omdat Bas niet echt een podiumbeest is. Maar ik laat me graag verbazen! Emma, de oudste dochter van mijn zusje mag gelukkig voor de vakantie nog afzwemmen voor haar B diploma. Dus zitten we woensdag te zweten in het zwembad om te kijken hoe goed zij kan zwemmen. Ook gaat Bas gaat volgende week beginnen met de Tour de Schalkwijk. Het wordt zijn laatste jaar, dus de druk is hoog. Als hij ver wil komen moet hij het dit jaar doen. Ik ben lekker vrij dus ben de hele week in Schalkwijk te vinden om mijn petekind aan te moedigen langs de kant! Ook de Vierdaagse komt eraan en ik hoop dat ik heel veel geld ophaal voor Stichting Vlinderkind. Jullie kunnen me nog steeds sponsoren. Daarnaast ben ik bezig om give-aways te maken voor tijdens de Vierdaagse. Want er moet mee naamsbekendheid komen voor Stichting Vlinderkind!!!

Nog even de laatste dingen regelen en dan.....

Zeventien jaar geleden ging ik nu lekker naar mijn ouders om daar te eten en de nacht door te brengen.
Al maanden waren we druk bezig met de voorbereidingen. Al weken keken we uit naar morgen en waren we druk bezig alles te checken. Vandaag zou een relaxt dagje worden, maar uiteindelijk ben je toch weer druk. Nog even dit, nog even dat. En oja we moeten dat zeker niet vergeten. Bij mijn ouders mocht ik kiezen wat we zouden eten. En net als een klein kind wat een feestje gaf koos ik voor patat. We hebben vreselijk gelachen en natuurlijk kreeg ik adviezen van mijn moeder die ik toen belachelijk vond. Adviezen van; morgen wel de hele dag stralen hoor. Natuurlijk zou ik dat gaan doen, waarom moest zij mij daarin nog de les lezen? Nu ik zelf ouder ben snap ik die adviezen allemaal wat beter. Het was de bedoeling dat ik 's avonds op tijd naar bed zou gaan om de volgende dag vroeg op te kunnen staan. Maar dat lukt natuurlijk weer eens niet. En toen ik eenmaal in bed lag lukte het ook helemaal niet om in slaap te komen. Ik woonde al een paar jaar niet meer bij mijn ouders, lag iedere avond naast David in bed. Nu lag ik daar alleen, in de kamer van mijn zus, nee dat is niet ideaal. Maar wel leuk en ook wel bijzonder! En dan ook nog dat hoofd wat maar geen rust leek te krijgen. Alles werd drie keer gecheckt. Want ik hield graag alles zelf in de hand i.p.v. het uit handen te geven. Eindelijk viel ik dan, veel later dan gepland, in slaap om wakker te worden op de mooiste dag van mijn leven! Vroeg op voor de kapper en de make-up om daarna eindelijk die mooie jurk aan te gaan doen en de hele dag te gaan stralen. Het was een superdag en we hebben enorm genoten. Het is gewoon jammer dat je dat maar één keer in je leven doet, trouwen en zo'n feest geven. Ik kan nu nog steeds lachen als ik Dave in gedachten weer over de grond van Het Gebouw zie glijden. Of onze vrienden die toch weer een stukje moesten doen en van alles en nog wat geregeld hadden. Het was echt top!
Maar wel alweer zeventien jaar geleden.....wat gaat de tijd toch snel. En wat ik me ook nog goed van die dag herinner was dat deze zonnig en droog begon en eindigde in een sombere storm en regenachtige dag. En zo is het vaak op 5 juni zonnig en stormachtig. ook morgen zijn de voorspellingen weer dubbel.
Misschien staat dat wel voor ons huwelijk....zonnig en stormachtig hihi....

Maar voordat het morgen losbarst hopen wij aan het strand te zitten en lekker even met de kinderen te genieten en te vieren dat we toch echt alweer zeventien jaar getrouwd zijn!!!

Dag mei, hallo juni!

Zo na vandaag zit de maand mei er alweer op en gaan we naar de volgende maand. Mijn doel voor deze maand was onze slaapkamer aanpakken en wat gezelliger maken. Volgens mij heeft Dave meer gedaan dan ik. Maar het ziet er super uit! Alleen nog hier en daar wat assesoires, maar verder zijn wij heel tevreden met het eindresultaat.



De maand juni wordt een druk maandje waar ik erg op mezelf moet gaan letten want ik merk dat ik een beetje overloop. Maar het is de laatste maand voor de Vierdaagse, de laatste maand voordat het vakantie is. En de maand waarin alles altijd allemaal tegelijk lijkt te komen. Dus af en toe moet ik echt even een pas op de plaats nemen en aan mezelf denken. Ik denk dat dat ook een goed doel is voor de komende maand. Op mezelf passen en goed voor mezelf zorgen! Het wordt ook een maand met veel leuke dingen. Zo zijn wij deze week 17 jaar getrouwd, gaat Gioya haar klasgenootjes ontmoeten op het Unic en heeft Maxim zijn laatste kleuterdag. We gaan deze maand met onze vrienden naar Guus Meeuwis, krijgt het graf van mijn moeder een mooie steen en hebben we ouderwets een bbq met mijn peetoom en tante en de kids. Net als vroeger. Het wordt dus echt een maand om naar uit te kijken en vreselijk van te gaan genieten. En dat gaan we zeker doen.
Gioya zou zeggen: "YOLO mam!"
Nou inderdaad YOLO!

Hier wordt ik echt heel blij van!

De laatste dag van april. De laatste dag van mijn foto's waar ik blij van wordt. Vandaag heb ik een foto waar ik echt heel blij van wordt en deze wil ik graag met jullie delen. Begin april stelde ik een doel voor mezelf om het geld voor Stichting Vlinderkind in deze maand te verdubbelen. En dat is gelukt! Meer dan dat zelfs. De verkoop van de vlindersleutelhangers gaat zo goed dat ik gisteren 598 euro over heb kunnen maken op mijn sponsorpagina! Dit betekend dat ik nu bijna aan de 1000 euro aan sponsorgeld zit. Bijna is nog niet helemaal, dus wie kan mij over dit magische bedrag heen helpen????


Ook ben ik van de week geïnterviewd op Omroep Houten om aandacht te vragen voor het vlinderkind. Dit interview kun je steeds luisteren via Interview Nathalie Omroep Houten En hoe dichter we bij de vierdaagse komen hoe meer aandacht er gegeven zal worden door de Houtense kranten. Hiervan hou ik jullie zeker op de hoogte.

Via deze blog wil ik ook even aandacht vragen voor al onze sponsors die ervoor zorgen dat wij er netjes bijlopen tijdens de Vierdaagse of een leuke bijdrage hebben geleverd voor de vlindersleutelhangers. Allemaal bedankt!
Schoenmakerij Houten Zuid
De Ligt Cleaning
Newprintz
Schilderservice
Sportbedrukking.com
Studio Dromenvanger
Alles over Haken

We zijn nog steeds op zoek naar mensen die met ons mee willen haken. Wil je meer informatie laat het me dan even weten.

Al met al was het dus een geweldige maand april en ga ik vol goede moed op naar de volgende maand. De vlindersleutelhangers zijn nog steeds te koop, dus bij interesse hoor ik het graag!
Het laatste wat ik nog moet doen is een doel stellen voor de maand mei.....Mijn doel voor de maand mei is een gezellige en warme slaapkamer creëren.

Goede voornemens en Stichting Vlinderkind

Daar was ik weer met mijn goede voornemens van dit jaar! Ik ben eindelijk met Gioya een dagje weg geweest. We zijn naar Amsterdam geweest en het enige wat zij wilde was shoppen. Ik heb me eraan overgegeven en we hebben een geweldige dag gehad. Ook is mijn huis van boven naar beneden gedaan. Puingeruimd, opgeruimd en gepoetst. Het nam even wat tijd in beslag maar het is heerlijk nu alles zo opgeruimd is. Daarnaast gaan we gewoon verder met goede voornemens en ga ik in september meedoen aan de mudrace! We zijn tenslotte niet voor niks zo hard aan het trainen toch? Mijn goede voornemens voor de komende maand is in ieder geval morgen iemand enorm in de zeik nemen....dat moet toch lukken hihi....Dus wees op je hoede. En verder ga ik jullie 30 dagen verblijden met een foto van iets wat me blij maakt die dag.

Daarnaast ben ik, zoals jullie weten, sponsoren aan het verzamelen voor mijn sponsorloop bij de Vierdaagse. Het is even wat stiller geweest, maar we zijn nu actiever bezig dan hiervoor. Hoe komt dat? Twee weken geleden is het vlinderkindje dat in Houten geboren was in december overleden. Dit hakte er ook bij mij best wel in. Ik vond het dus ook niet gepast om op zo'n moment heel veel aandacht aan de sponsorloop te besteden. Ik heb de ouders van het vlinderkindje een volgeschreven kaart gestuurd waarin ik met ze meeleef en ze uitleg wat mijn plannen zijn de komende maanden en dat ik hoop dat ze het niet vervelend vinden als ik hiermee doorga. Ik kan me namelijk voorstellen dat het allemaal erg confronterend voor hen is nu. Ook heb ik hen een eerste roze exemplaar van de vlindersleutelhanger gegeven. Dat voelde goed om dat te doen. Als reactie op mijn kaart vertelde ze mij via via dat ik zeker door moest gaan en dat zij hopen dat ik heel veel geld ophaal voor Stichting Vlinderkind. Dat was voor mij een soort groen licht om door te gaan. Dus een advertentie geplaatst op een plaatselijke facebook om meer mensen te krijgen die willen helpen met haken. En dat werkte! Er zijn nu zo'n tien, voor mij onbekende vrouwen, aan het haken voor dit goede doel. Ik vind het echt zo geweldig! Daarnaast heb ik een oproep geplaatst voor de sponsoring van onze t-shirts en ook dat lijkt te lukken! Door die aandacht op facebook ben ik benaderd door radio Houten om binnenkort in de uitzending te komen voor een interview. Doodeng natuurlijk, maar alles voor het goede doel! En omdat er twee dames van Studio Dromenvanger aan het haken zijn wilden zij graag een interview op hun website zetten over dit onderwerp. Check hun website voor het interview met mij: Studio Dromenvanger. Het gaat ineens als een lopend vuurtje en we zijn er nog niet. Donderdag komen er twee collectebussen van de stichting die ik op twee plekken wil zetten zodat we daar ook nog geld op kunnen halen. Ideeën voor deze plekken zijn welkom. En ook als je graag een poster wil hebben om op te hangen in een winkel, ziekenhuis, school o.i.d. Daarnaast zullen binnenkort de sleutelhangers aangeboden worden, dus ook daar hopen we veel geld mee op te halen voor Stichting Vlinderkind.
Mijn goede doel voornemen voor april is dan ook om het bedrag te verdubbelen! Dus eind april wil ik op mimimaal 720 euro zitten!

Dus heb je een goed idee of een tip voor me dan hoor ik het graag!!!!

En hou mijn facebook in de gaten voor alles wat er speelt..... Op naar een geweldige maand april!!!!

Mijn doelen

In februari had ik besloten met alle gezinsleden afzonderlijk iets leuks te gaan doen. Wat qualitytime. Helaas is het nog niet helemaal gelukt i.v.m. ziekte en andere afspraken. Wel ben ik met Diémo naar Amsterdam geweest en hebben we samen genoten bij de Amsterdam Dungeon en Madame Tussauds. Erg leuk was om te zien dat hij dit totaal niet verwacht had. Daarnaast ben ik vorige week met Maxim naar de Efteling geweest. Hij was hier nog nooit geweest en we hadden tijd tekort om alles te kunnen zien, maar ook dat was geweldig. Gioya is de komende maand aan de beurt en ook daar heb ik een leuk plannetje voor. En ook met David ga ik nog lekker even weg. Dan is het nu alweer maart en moet ik mijn nieuwe doel gaan vaststellen. Mijn nieuwe doel heeft alles te maken met de lente en schoonschip maken. Deze maand wil ik van boven naar beneden het huis goed aanpakken, oftewel een lenteschoonmaak houden. Kasten uitmesten, en alles wegdoen wat we niet meer gebruiken. Eens in de zoveel tijd moet je dat even doen, want een opgeruimd huis betekend een opgeruimd hoofd. En dat is weer goed voor mij. Dan ben ik zo meteen helemaal klaar voor de lente....ik kan niet wachten...

Stichting Vlinderkind

Zo en dan is het nu eindelijk tijd om jullie te gaan vertellen over het goede doel waar ik, samen met twee anderen, voor ga lopen tijdens de Vierdaagse van Nijmegen. Ik heb gekozen om voor Stichting Vlinderkind te gaan lopen. Via een moeder op school ben ik aan dit goede doel gekomen. Wat mij aanspreekt aan dit doel is dat het om kinderen gaat. Helaas niet om kinderen die net als die van mij lekker kunnen spelen en genieten van het leven, maar om kinderen die een leven van pijn kennen. Daarbij komt kijken dat er afgelopen december in Houten ook een vlinderkindje is geboren, dan komt het wel dichtbij...

Sta even stil...
Een knuffel uitdelen, even vastpakken. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat je er nauwelijks bij stil staat. Toch zijn er honderden kinderen in Nederland die nooit spontaan geknuffeld worden. Die niet zomaar op schoot kunnen kruipen, omdat ze een gevoelige huid hebben. Zó gevoelig dat aanraken pijn doet.

Stoer van binnen, fragiel van buiten
Vlinderkinderen hebben een huid zo teer als de vleugels van een vlinder. In hun hart willen ze niets liever dan rennen en ravotten. Maar ze zitten gevangen in een velletje dat al stuk gaat bij de minste wrijving of aanraking. Schoenen, kleding, zelfs een zacht washandje kan teveel zijn.

Wat kun jij doen?
Vlinderkinderen worden geboren met Epidermolysis Bullosa(EB), een erfelijke huidziekte die zorgt voor blaren en wonden. EB is (nog) niet te genezen. Stichting Vlinderkind zet zich in voor patiënten en wetenschappelijk onderzoek. Alle hulp hiervoor is welkom.


Op dit moment zijn we hard bezig met de voorbereidingen voor onze sponsorloop, en zodra we de sponsorlink hebben zullen we deze gelijk online zetten. Ik had gehoopt dat dit al kon, maar helaas...
Je kunt ons ook volgen via de facebookpagina: Nijmeegse Vierdaagse voor Vlinderkind. Hierop zullen Suzanna, Danny en ik onze wandelingen en voorbereidingen zetten van de Vierdaagse. Ook zul je hier tijdens de Vierdaagse onze ervaringen kunnen lezen. Daarnaast zijn we druk bezig met t-shirts, posters en flyers. Als jullie goede ideeën hebben waar we de posters op kunnen hangen laat het me dan weten. Ook andere ideeën zijn natuurlijk welkom.
Daarnaast heb ik nog een kleine surprise, maar dat hou ik nog even geheim.


Ik hoop dat het nu duidelijk is waarom ik voor dit geweldige doel wil gaan lopen en hoop dat jullie me hierin zullen steunen. En natuurlijk hoop ik dat jullie zullen doneren!


Nathalie

Resultaat januari doel en mijn nieuwe doel

Januari zit erop, dus is het tijd om terug te blikken op een maand waar ik mezelf ten doel had gesteld iedere dag een uur te bewegen. Ik moet bekennen dat ik mijn doel door omstandigheden niet helemaal heb kunnen halen, maar ben zeer tevreden over mezelf. Ik heb 26 dagen een uur of langer bewogen. Ik ben naar de sportschool geweest, deed aan bootcamp, heb gefietst en gewandeld. En ik moet zeggen dat het heerlijk was. Maar in een gezin met kinderen die ook ziek kunnen worden, een pup die 's nachts moet plassen, afspraken op school en noem maar op merkte ik dat het soms wel heel lastig was en weet ik dat dit op deze manier niet vol te houden is. Maar ik wil zeker proberen drie tot vier keer per week te blijven sporten, want ik voel me er wel heel goed bij.

Dan mijn nieuwe doel voor februari. Ik wil deze maand met alle mensen uit ons gezin wat qualitytime doorbrengen. Op wat voor manier ik dat ga doen ga ik nog even met iedereen afzonderlijk overleggen. Maar ik denk in de hectische tijd waar wij nu allemaal inzitten dat het belangrijk is om af en toe één op één tijd voor elkaar te nemen. Dus ga ik genieten van de dates met mijn meest geliefde mensen! Daarnaast ga ik mij deze maand ook inschrijven voor de sponsorloop van de Nijmeegse Vierdaagse. Meer informatie hierover volgt nog...

Ben ik nu een slechte moeder?

De jongste draak in huis is ziek. Van het weekend had hij al wat vage klachten en zondagavond had meneer hoge koorts. Dit betekent natuurlijk dat hij maandag niet naar school kon. Gelukkig was ik vrij en ik moet eerlijk bekennen dat ik het stiekem ook wel een beetje leuk vond dat hij dan een dagje thuis bleef. Lekker onder een kleedje op de bank en hem lekker vertroetelen. Met een druk gezin en twee van die grote kids boven hem schiet dat er nog weleens bij in. Maar dat dagje loopt toch altijd anders dan de rooskleurige versie die ik in mijn hoofd heb. uiteindelijk heeft meneer de hele ochtend op de bank gelegen. Vertroetelen was er niet bij, alleen hier en daar wat drinken of eten proberen naar binnen te krijgen. 's Middags heeft hij heel lang geslapen en later op de dag lag hij weer met zijn kleedje op de bank. Ik heb gisteren dus maar lopen poetsen in plaats van hem te verwennen. Eén voordeel, mijn huis is schoon. Maar nu begint de onrust te komen. Dag twee is aangebroken en ons draakje heeft nog steeds koorts. Dat betekent nog maar een dagje thuis houden. Ik werk in de zorg en volgens mij is dat ook echt voor mij weggelegd om mensen te verzorgen. Maar dit mannetje kan ik niet verzorgen want die wil niets! En dan zit ik hier maar te zitten, me te vervelen en hopen dat hij snel roept om iets. Maakt niet uit wat! Ik kan gewoon niet goed tegen het stilzitten. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het heel sneu dat hij ziek is en natuurlijk ben ik er voor hem. Maar wat zal ik weer blij zijn als alles weer normaal is en hij weer lekker vrolijk naar school kan gaan. Ben ik nu een slechte moeder omdat ik zo denk?

Deze drakenmama gaat doelen stellen

Allereerst allemaal een heel gelukkig en gezond 2015!

Het begin van een nieuw jaar is vaak ook het begin van goede voornemens. Heel veel goede voornemens, die vaak na een paar maanden al niet meer uitgevoerd worden. Ik heb besloten het dit jaar anders aan te pakken en niet meer te gaan voor één groot doel wat vaak niet haalbaar is. Het jaar 2015 zal het jaar zijn wat draait om een goede gezondheid. In dit thema zal ik mezelf iedere maand een doel stellen en dit ook daadwerkelijk uitvoeren. De eerste dag van de maand zal ik mijn maanddoel kenbaar maken om dan vervolgens de laatste dag van de maand te laten weten of het me gelukt is. Zo kan ik dus in één jaar 12 doelen behalen en draag ik bij aan een voor mij zo belangrijke goede gezondheid. Het kan van alles zijn, iets sportiefs, iets om te ontspannen of iets anders. Het eerste doel van de maand januari heb ik vandaag bekend gemaakt en dat is iedere dag, dus 31 dagen lang, een uur per dag bewegen. Dus dit gaat vandaag van start met een flinke wandeling in de avond. Oja, en niet geheel onbelangrijk, ik meld jullie dit zodat jullie me helpen herinneren of vragen stellen over mijn doelen zodat ik er bewust mee bezig blijf en ik dus een stok achter de deur heb!

Ik wens iedereen heel veel succes en sterkte met het behalen van zijn goede voornemens dit jaar!